'(...) Najgorszym Twoim błędem było otworzenie serca na jego problemy, poświęcanie godzin na wysłuchanie go, dzielenie się radami i uśmiechem po tym wszystkim, co zdążył zrobić w czasie tych kilku lat znajomości. Zajmował Twój czas i myśli, martwiłaś się czy wszystko z nim w porządku, kiedy się nie odzywał. Wiedziałaś, jaką ma sytuację. Życiową. Psychiczną. Zdrowotną. I bałaś się, czy między Waszymi rozmowami ten stan przypadkiem się nie pogorszył. 

I co?

I właśnie rzucił Ci w twarz gównem. 

Chociaż byłaś wielokrotnie ostrzegana przez ludzi znających jego i jego sytuację, cały czas wierzyłaś, że już jest inaczej. Że on naprawdę cierpi i Cię potrzebuje. Że dzięki Tobie jest mu choć trochę lżej. 

I co?

Znów oberwałaś od niego. Po raz kolejny. Czy to Cię czegoś wreszcie nauczy? Co z tego, że usunęłaś jego numer z pamięci telefonu, skoro cały czas masz go w SWOJEJ pamięci... Co z tego, że zablokujesz go na jakimś durnym portalu społecznościowym, skoro nie zablokujesz wspomnień? 

Nie chciałaś wierzyć, że on nie jest tego wart. Teraz się przekonałaś. Teraz cierp, bo jesteś głupia, naiwna, zgrywałaś bohaterkę, myśląc, że coś w jego życiu zmienisz. Gówno. On już jest po praniu mózgu. Jest szczęśliwy, bo przestał logicznie myśleć. To już nie jest ta sama osoba, którą poznałaś te 6 lat temu, obudź się wreszcie. Spal to wszystko. Album, książki, głupią kartkę urodzinową. Zdejmij kłódkę z mostu i z własnego serca. On nie zasługuje na miejsce w nim. Zdejmij kłódkę, niech wyniesie się stamtąd natychmiast. 

Wyciągnij lekcję. Już nigdy, przenigdy nie dawaj mu szansy. Będzie Cię to cholernie bolało, bo jesteś miękką pizdą i widok zbolałych oczu typu 'mały szczeniaczek' budzi w Tobie odruch 'przytul, głaszcz, oddaj swoje mieszkanie i część życia na naprawienie tej chujowej sytuacji'. Nigdy więcej, rozumiesz? 

Od dziś nie wolno Ci Tam jeździć, nie wolno Ci słuchać Tej muzyki, nie wolno Ci oglądać Tych zdjęć.

SPAL JE. 

Ta 'przyjaźń' za dużo Cię kosztowała. Czas, byś odpoczęła, Skarbie.'

Cóż. Taki list napisałam sama do siebie dzisiejszego ranka. Będę do niego często wracać, żeby pamiętać.

A Tobie, gdziekolwiek teraz jesteś, dziękuję za te kilka lat burzliwej i dziwnej znajomości. Przyjaźni? Chyba tylko jednostronnej. Tak jak chciałeś, zajmuję się teraz swoim życiem. Ciebie już w nim nie chcę.

Over.