Nebrasco.

Zmiaany. Ostatnio nieco mnie przerażają.

Gdzieś w tle wciąż jawi się świadomość uciekającego czasu.. Strasznie melancholijna się zrobiłam, dopadła mnie jakaś nostalgia, znowu, może to kwestia wiosny? Kolejnej i kolejnej i kolejnej, gdy już w pamięci zatarł się obraz poprzedniej.

Tak mnie to męczy, jeszcze obejrzałam kilka starych filmów, przeczytałam dawnych książek i zrobiło się dwa razy bardziej smutno.

Zostałam sama w stajni, wszystko spadło na moją głowę. Konie, jazdy, ludzie...

Ech. Byle nie na długo, bo będzie męcząco.

Ponad miesiąc do matury.

brak totalnie motywacji, chęci, optymizmu.

Z biologii jestem za murzynami, chemia odrobinę lepiej, ale też nie wesoło.

Ale na szczęście Mała jest dalej najmąrdzejszym pieseczkiem i uczy się sztuczek w 10 minut,

nawet kiedy pani ma anginę, dusi się mówiąc i spacer był znikomy <3