6.

KLIKAMY FAJNE . DODAJEMY DO ZNAJOMYCH . KOMENTY . OSOBISTY BLOG .

Mówią, że jestem niedojrzała. Żebym głośno nie słuchała muzyki, bo na starość będę głucha. Żebym nie siedziała na ziemi, bo w przyszłości będę chorować. Mówią, żeby się ciepło ubierać, bo jak będę starsza to będę mieć problemy ze zdrowiem. Mówią, że nie powinnam wieczorami wychodzić z domu, bo to przecież nigdy nie wiadomo co czeka za rogiem. I w pochmurny dzień, mówią że powinnam zostać w domu, bo zmoknę i będę chora, bo nie warto w taką pogodę iść na rower, na spacer, na boisko. Ale ja się pytam, po jaką cholerę mam się tym martwić? Jaką mam gwarancję, że w ogóle dożyje tych dni, o których tak mówią? Zresztą, po co na starość będzie mi dobry słuch, wspaniałe zdrowie, co ja wtedy będę mogła zrobić? Czy nie lepiej mieć chociaż co wspominać? Wolę czerpać garściami póki jeszcze mogę. Przestać wreszcie tak bardzo martwić się o jutrze.

Tak wiele ocen wystawionych zbyt pochopnie,  wiele decyzji podjętych zbyt gwałtownie

nie to, że zapomniałam. ja wciąż pamiętam, ale nie wypominam ..

Nie wie co ma powiedzieć, zapada cisza, ona patrzy w ziemie też nic nie mówi, wzdycha. Nagle podnosi głowę, łzy spadają na ziemię, mówi: "Straciłam go, wiesz jakie to cierpienie?"

gdziekolwiek pójdziesz chcę iść z tobą, gdziekolwiek zmierzasz, daj mi znać.

Chłopcy czy faceci dadzą sobie po razie, jak mają jakieś spięcie, pójdą na piwo. A kobieta chowa urazę latami. 20 lat później będzie pamiętała, kto jej rozdeptał babkę w piaskownicy.