w jakiejś mądrej książce przeczytałam, że powinnam nazwać swój strach, ale... on przecież ma już imię. 

wiem, wiem, wszystko wiem, ale to wcale nie czyni mnie mądrzejszą! wręcz przeciwnie, usypia czujność. Wciąż tak trudno uwierzyć mi w to, że ludzie potrafią być tak bezwzględni. 

To po prostu przyzwyczajenie, przyzwyczajenie, że jest. jedna z nielicznych rzeczy constans w moim życiu. Własnie teraz, kiedy nie wiem czy jestem, gdzie jestem, kim jestem. Kiedy nie wiem gdzie jest mój dom, własnie teraz, kiedy powrót do pustych ścian jeszcze nigdy nie był tak przytłaczający, właśnie teraz...

I WŁASNIE TERAZ, kiedy już wiem, że nie byłam NICZYM innym jak tylko zabawką dla zabicia czasu.

i tylko jedno pytanie mi się nasuwa o 2 w nocy. Czego jeszcze ode mnie chce? 

Jestem szczęśliwa, a Ty swoją ocenę zostaw dla siebie. Nie interesuje mnie twoje zdanie, dopóki mogę co rano spojrzeć w lustro.