"Tego chciałam...

... zalanych nocy łzami,

właśnie to dostałam"

No właśnie... czasami są takie dni, że żałuję niektorych czynów i wypowiedzianych słów. Czasami jest tak, że żałuję, a nie chciałabym żałować. Rozum podpowiada, że dobrze zrobiłam, ale odczucia mam inne. Dlaczego? Dlaczego serce płata nam figle i zwraca się do osób, które rozum odrzuca? Rozum pyta: po co te wyrzuty sumienia?

Chciałabym cofnąć czas... Choć może nie nadaremno nie można go cofać? Może właśnie tak jak jest, jest dobrze i tak powinno być? Tylko dlaczego zamiast wyciągać wnioski z wydarzeń, które zaszły jest mi tęskno za niektórymi i chciałabym zmieniać nasze stosunki? Mimo iż mam wrażenie, że już nie jestem im do szczęścia potrzebna... 

"TYLE TWOICH SŁÓW W GŁOWIE CIĄGLE MAM,
TYLE PIĘKNYCH SŁÓW, ŻE UWIERZYŁAM, ŻE JUŻ ZAWSZE BĘDZIE TAK"