paaawwciiooor !

Naj­wiecej cza­su i nerwów kradną mi ludzie, którzy nie mają co ro­bic z włas­nym życiem a mar­nują czas na bar­wienie mo­jego... Niepot­rzeb­nie, ja mam juz bar­dzo szczęśli­we, za­jebis­te, ko­loro­we życie i wiem, ze Wam troche żal, ale mo­ze czas zab­rać kred­ki i zająć się swoją szarością. Niekiedy mam ochotę pot­rząsnąć niektóry­mi oso­bami i wyk­rzyczeć: - Ty idioto, zam­knij się w końcu! - Ale później dochodzę do wnios­ku, że ten łachud­ra tyl­ko na to cze­ka, żeby puściły mi ner­wy, gdy kłapie dziobem i plu­je naokoło. Naj­ważniej­sze to zacho­wać zimną krew, nie dając się wyp­ro­wadzić z równo­wagi. Z pew­nością kre­tynów od te­go nie ubędzie, ale przy­naj­mniej nie będą mieli poczu­cia, że wyg­ra­li, bo da­liśmy się spro­woko­wać. Nie ważne czy po­wie­działeś coś pod wpływem nerwów, im­pulsu, na­cis­ku, strachu czy zwykłej lek­ko­myślności. Ważne, że jed­nak to powiedziałeś. 

A u mnie słowa się nie liczą. Ja nie kocham słowa­mi.

Nie lu­bię słów, niektóre są chy­ba tyl­ko po to stworzo­ne, żeby je co­fać.

;*