tam gdzie woda ma kolor nieba

Wspomnienia często wracają.  Najczęściej te dobre. 

 Wczoraj moja babcia wyciagneła paczuszkę. Gdy zobaczyłam co jest w srodku o mal sie nie rozpłakałam. Były w niej wszystkie laurki, które zrobiłam gdy byłam mała z okazji święta moich dziadków. Zdałam sobie sprawe jak ten czas szybko leci. Pamiętam wszystkie szczegóły tych laurek, pamietam w którym miejscu w domu je robiłam, pamiętam jak sie denerwowałam gdy mi coś nie wychodziło. Najbardzięj jednak wzruszyło mnie nie to jaka ja juz jestem 'stara', ale zdanie jakie powiedział mój dziadek: 'Jakie piękne to wspomnienia'. Najcenniejszy skarb jaki zostaje na starość.

Carpe diem.

Wehikuł czasu nie istnieje. Ale ja  zamykam oczy i wszystko znów jest błękintnie piękne.

__________________________________________________________________________________

Na śniegu jakby miliony gwiazd błyszczało. Sekret swój czarne niebo skrywało. Mroźny wiatr dodawał uroku. Tego pięknego wieczoru po zmroku.

;*