O takich tam róznych sprawach :)

Teoretycznie powinnam odrabiać lekcje. Jak grzeczna dziewczynka, która zawsze odrabia lekcje.Jak ta, która zawsze dostaje 6 z hiszpańskiego.Ale w tym momencie cos- albo raczej ktoś- nie daje mi spokoju.Za każdym razem, kazdego dnia, jakbym była złapana w pułapce. Stanowczo za dużo myśle, stanowczo za dużo komplikuje, nawet nie wiem czemu, samoistnie. Samoistnie stwarzam sobie nadzieje, której moze wcale nie ma. Może ona umarła razem z nim, może ona ma mnie gdzies?

Miłośc w sieci, to jest chyba jakiś obłęd!! To nie istnieje, prawda? Czemu ja sobie wymyśliłam, że ktoś może mnie pokochac???

"masz na wszystko czas, ciesz sie zyciem" przed chwila to uslyszalam.Ciesze sie, ale to jest takie niepelne.

Brakuje tego czynnika, który mógłby to wszystko szczęśliwie spoic :) Którego brak

Nie załamujmy sie, nie!

tekst dnia:

ty jestes wrazliwa jak kwiat na wietrze, który sobie dynda na lodyzce,

Dzięki Krzysiu :)