kim jesteś by mówić mi jak żyć?
Dodano: 8 LIPCA 2012
Myślałam, że się wreszcie odnajdę.
Ale wciąż tylko się gubię.
Beznadziejnie gubię.
Chciałam zdobyć siłę, żeby wziąć życie w swoje ręce.
Ale wciąż czekam, aż coś rozwiąże się samo.
Zrozumiałam, że można mieć świat, o jakim się zamarzy. Że siłą umysłu da się stworzyć swoją przyszłość.
Wystarczy wiedzieć dokładnie, czego się chce.
Najgorsze, że ja wciąż nie wiem...
Istnieje sto różnych rzeczy, które próbowała przegnać, rzeczy, których nie chce pamiętać i o których nie może nawet myśleć, bo wtedy ptaki zaczynają krzyczeć, robaki pełzać, a gdzieś w jej umyśle stale pada powolna niekończąca się mżawka.
Śmierć jest straszna, ale nie dla tych, którzy odchodzą, tylko dla tych, którzy zostają.
