23 luty

23 luty .

Bylam tam . Robilam to co lubilam z ludzmi , ktorych prawie nie znalam . Nie chce wracac do szkoly . Nie chce patrzec mu w oczy . Chce uciec . Do tego miejsca gdzie nic nie musze . Jestem tylko ja . Ja i moje problemy . Odtracenie . Boli bardziej niz wszytsko inne . Nagle nadzieja , zludzenie znika . Prawda pobudza mozg do racjonalnego myslenia . Nie chce byc tam gdzie bedzie on . Chce byc tam gdzie bylam dzisiaj . Robie sie slaba . Juz jestem slaba . A moze nie potrafie sie juz wziasc w garsc ? Kolejna slabosc . Kolejna nowa slabosc . Kolejna zmiena . Nie wiem czego chce . Zawsze to wiedzialam . Teraz nie wiem . Isc z nimi czy innymi ? Juz nie potrafie przewidziec co bedzie dla mnie lepsze . Jestem smutna . Jestem przerazona . Jestem zalamana . Jestem bezuzyteczna . Jestem bezwartosciowa . Zaczynam nie lubic swiatla . Jakby bylo zle . Ciemnosc jest lepsza . Na nic nie musze patrzec . Niczego nie musze widziec . Juz nie mysle jak myslalam . Cos we mnie peklo . Mysle lepiej . Mysle zwiezlej . Mysle tresciwiej . Mysle krocej . Czy ja mysle ? Czasem nie mysle nic . Wtedy nie mysle o tym co mowie . Mowie duzo . Mowie bezsensu . Mowie zupelnie nie potrzebnie .
Nie wiem po co mowie . Nie wiem po co pisze . Nie wiem po co jestem . Chyba dlatego zeby tylko byc i nic wiecej .