Też myślałam , że nigdy z tamtąd nie odejdę podobnie zresztą jak Wy wszyscy . Czasami dopiero po pewnym czasie zaczynamy żałować swoich wyborów i zastanawiamy się co zrobilibyśmy gdyby nasze życie ułozyło się w całkowicie inną stronę. A dużo bym dała , żeby pojechać na obóz , który odbył się w tym roku . Uwielbiam ten klimat , góry , wolność , coś wspaniałego , całkowita odskocznia od tego co jest tutaj. Szkoda , że ludzie potrafią Cię odrzucić i zrównać z błotem .Ale po co się zamartwiać , życie jest na to zbyt krótkie.. Nie mogą odebrać nam wspomnień i to jest piękne.Tego momentu wchodzenia w inny etap życia , uczenia się na własnych błedach i poznawania świata takim jakim jest naprawdę . Zdrzenie z rzeczywistością nie musi być bolesne , ale zazwyczaj za każdym razem jest , gdy dowiadujemy się , że prawdziwy przyjaciel nas odrzuca , gdy otoczenie kogoś odrzuca . Ale chyba nie ma co zamulać mam wielu wspaniałych przyjaciół , koleżanek , kolegów , którzy w pewien sposób rozumieją mnie taką jaką jestem . Także zdrowieje i wracam do Was .. :) Bo jesli coś kochasz to lubisz się tym otaczać. Lecz , czasami mam wrażenie , że ktoś podnosi świat o jakies 20 metrów w górę i zrzuca go na betonową płytę..