Czy jesteśmy dziś wszyscy nieuleczalnie chorzy na samotność?
Jest pewien rodzaj szczególnych wspomnień. Chwile, które są bliznami duszy, nie pozwalają pójść chociażby o krok dalej. Nie da się ich stłamsić, zapomnieć czy wyleczyć. Tym bardziej nie da się ich wybaczyć.
Jestem dzieckiem, które boi się chodzić, stąpa uważnie i upada. Za każdym razem.
ROLL CAMERA I PRETEND