Sens cz2

cz.2

Zadajmy sobie pytanie. 

Jaka jest ta jedna myśl co by było, gdyby która nie pozwala Ci zasnąć? 

Ja mam codziennie te pytanie. I codziennie dodaje sobie inną końcówkę do tego zdania. 

Na dłuższą metę to na prawdę jest męczące. Dlatego cały czas gdybamy. Czemu wszechświat nie jest jasny dla nas. Wszystko co się w okół nas dzieje jest tajemnicą. Nie znamy nie odkrytych kart. Nie wiemy co się dzieje, bo co się stanie. 

Co musi się stać, żebyśmy zrozumieli że życie jest za krótkie i ulotne na zastanawianie się czy podejmować pewne decyzje. Ale nie dziwie się, nikt z nas nie ma pojęcia co stanie się po podjętych decyzjach. Tego najbardziej się boimy. 

Zadajmy sobie następne pytanie. Kto był przy tobie  gdy tak na prawdę płakałaś ? 

Ja kocham płakać, ale po cichu. Zastanawiam czy jest taka osoba? 

Czy jest osoba której tak bardzo ale bardzo mogę zaufać? Ktoś do kogo mam pewność że cokolwiek się wydarzy, nigdy nie odejdzie. Na daną chwilę jest taka osoba. 

Ale znów nasuwa się kolejne pytanie. Czy wierzę w to, że ta osoba będzie mimo, że bardzo chciałabym w to wierzyć. 

A wiecie jakie jest najgorsze uczucie ? Gdy odkryjecie, że nie znaczycie dla kogoś tyle, ile myśleliście, że znaczycie a potem po prostu wyglądasz głupio, że tak bardzo Ci zależało. 

Boję się. Boję się wszystkiego co ostatnio mnie otacza. Boję się że stracę wszystko, co buduje. Bo tak potrafię,  jedynie niszczyć. Czegokolwiek się nie dotknę czuję, że niszczę.