JADŁABYM :) 

Dni mijają jak mijają, ciągle ja i Ona.

Ćwiczenia, rehabilitacje, szpital, spacery, dom, dom, rodzice no i oczywiście wszędzie z Nami mój CHŁOP.

Najlepszy i niezastąpiony choć momentami oboje sobie potrafimy dogryzać i dogryzać, lepiej dobrać się nie mogliśmy.

Moje dziecko jest takie cwane, jak już tylko jej zakładam pieluchę pod bródkę to zaczyna ten swój śmieszny lament, a jak już zobaczy pierś..

Hahahaha rozczula mnie to na maxa :D No ale jest to kochane nie ukrywam :) 

Nad ranem jęczy i jęczy, jak tylko jej zejdę z oczu. 

I nie chce spać w swoim łóżeczku :D
No i śpi z nami.

Ale tylko rano :)

W połowie lipca nacięcie ścięgna..

Za niedługo rehabilitacje będą 4-5 razy w tygodniu.

We wrześniu zostajemy w Krakowie w szpitalu na oddziale na kilka tyg na rehabilitację.

Ogólnie jest dobrze, momentami odechciewa mi się żyć, ALE KTO TAK NIE MA? :) 

Na szczęście mam dla kogo, ten poranny uśmiech, o 4 nad ranem i jęzor który mi pokazuje daje mi siłę ha! :)

Dziecko się budzi więc uciekam, trzymajcie się!
Kiedyś tu będę częściej! :D 

Ródźcie szybko i bezproblemowo! 
A dzieci niech dają przespać noce!
Moje ostatnio się buntuje i śpi dużo w dzień, a w nocy wariuje! 

Musimy się jakoś przestawić.. 
POMOCY :D

Idę szykować "kąpiel"!

Czyli dwie miski z wodą..

Gipsy i gipsy i gipsy..

+ jest postęp w asymetri!

BYLE DO PRZODU LUDZIE! 

Warto wierzyć i warto walczyć :)

PS. Śpi dalej.. 

PS2. Czuję się jak waleń :D