Gdy siadasz i uswiadamiasz sobie ile etapów w życiu przeszłaś lub przejdziesz by osiagnąć coś, co zwiemy s z c z ę ś c i e m. Wertujesz szanse, sytuacje, zagrożenie i tak oto okazuje się, że szczęście nie jest balowaniem co weekend; nie jest też nim poznawanie przypadkowych ludzi w przypadkowych klubach; ani ulotne zachwyty i zauroczenienia; szczescia tez nie doznajesz gdy masz wszystkich bliskich ludzi przy sobie, bo czas weryfikuje te znajomości, na które zawsze możesz liczyć; co ciekawe- okazuje sie że bliska osoba która jest praktycznie codzień, też nie daje pelni szcześcia; nie odczuwasz szczescia gdy wydajesz pieniadze, kupujesz nowe sukienki, buty, Twoje ulubione gadzety. Cos w podobie szczescia czujesz krotko, mocno szybko- na codzień masz coś w rodzaju stabilności. Masz mieszkanie, co włożyć do garnka, pracę i całkiem okej przychód- więc siadasz i zadajesz sobie pytanie- jak być szczęśliwym? No właśnie.