Na obrazku jestem oczywiście JA!

Moja Pani mnie chyba nie lubi. Nie pozwala mi rozjwiać talentu wokalnego. A myślę, że jako wokalista byłbym świetny! Człowieki często strasznie wyją i to się nazywa "śpiewem", ja też tak potrafię. Mamy w mieszkaniu taki specjalny, zamykany Pokój, w którym stoi Estrada o Metalowym Wnętrzu. Człowieki w moim domu czasami wsadzają do tego Wnętrza swoją sierść, którą regulanie zmieniają. Dziwną mają tą sierść, może mieć różne kolory i wzory i jest kilkuczęściowa. Potrafią ją zdjąć w jednym kawałku! Robią to kiedy chcą. Ja tak nie umiem, ale może się kiedyś nauczę. Na razie potrafię ją tylko zdejmować w pojedynczych włosach i najczęściej zostaje ona na dywanie albo fotelu mojej Pani, za co Ona bardzo krzyczy, bo musi to sprzątać. Oni swoją sierść faktycznie sprzątają, mnie się nie chce, bo i tak Pani zrobi to za mnie. Nie rozumiem, czemu miałbym się wysilać.

Wracając do Pokoju z Estradą, nauczyłem się tam czmychać niepostrzeżenie, gdy ktoś z niego wychodzi. Wchodzę wtedy na Estradę i wydaję z siebie bajeczne dźwięki. Naprawdę byłbym świetnym wokalistą! Moja Pani jest chyba głucha, bo każe mi opuścić Pokój. Niby dlatego, że "drę japę", ale ja przecież niczego nie drę, nie rozumiem. Kiedyś coś podarłem na kawałki i dostałem po tyłku, to już tego nie robię. Ale Ona twierdzi, że robię. No niech Jej będzie. Czasami myślę, że tak naprawdę to Ona jest głupiutka, nie ja, jak o mnie mówi.

Właśnie Pani wróciła do domu, muszę Ją koniecznie przywitać moją nową piosenką! Może tym razem się Jej spodoba!

Do napisania niedługo.

Wasz Jerzyk.

PS: Jakby ktoś chciał mnie posłuchać, to musi najpierw spytać mojej Pani, czy może do nas przyjść. Bo ja nie śpiewam nigdzie poza Pokojem z Estradą.