141 .

Nie chciałam wiele. Chciałam tylko, by w końcu mnie zrozumiał, by pojął moje emocje, trwając przy mnie jak najdłużej. Tylko tyle, i aż tyle.

Wziął ją w ramiona i złozył na jej ustach pocałunek, który mówił wszystko o długich dniach i nocach, kiedy za nią tęsknił.

masz tak, że brniesz w coś, chociaż wiesz, że to jest zupełnie bez sensu?

Już nawet nie prosze o pomoc, bo już nic mi nie pomoże.

Jeszcze do końca ze sobą nie jesteśmy, a już mamy problemy, tak masz racje, to się nie uda.

-Jak kocha to wróci.

-To już wiem czemu nie wraca.

Przecież nie mogę iść do niego i tak po prostu powiedzieć mu że go kocham.

I gdy przyszło ciemne, zimne popołudnie, uświadomiłam sobie, że nie mam nikogo, nikogo kto mógł by mnie przytulić w smutku, dać swoją bluzę w zimnie. Że potrzebuję kogoś, kto by mnie kochał. Że mimo tych kochanych osób, które mnie otaczają, jestem zupełnie sama.

Chyba troche smutno. Chyba musi byc lepiej. Chyba zrobie to dla siebie.

Umieram bez powodu. W moim życiu ciągle się coś psuje.Kiedy naprawię jedną rzecz,psuje się kolejna.Staram się wszystko jakoś poskładać ale mi kurwa nie wychodzi.

W życiu każdego z nas bywają takie momenty, w których najchętniej byśmy zniknęli. I to właśnie wtedy, mimo tego, że potrzebujemy pomocy, oszukujemy siebie i innych, że wszystko jest tak jak należy.

Zastanawiam się, czy któregoś dnia pojmiesz kim dla mnie jesteś.

Mam nadzieję, że pewnego dnia obudzisz sie z myślą " tak cholernie za nią tęsknię"

Dopiero w samotne wieczory uświadamiam sobie, że fajnie by było, gdyby ktoś był teraz obok. Ktoś do kogo mogłabym się wtulić i zapomnieć o wszystkim.

dlaczego wszystko zaczyna się pieprzyć, kiedy dochodzimy do wniosku, że jesteśmy szczęśliwi?

Najgorsze są powroty do rzeczywistości. I niezależnie od tego jak bardzo jesteśmy od niej oderwani, to zawsze boli.

Nigdy go nie miałam, a gdy tylko go zabrakło poczułam jak ktoś zabiera mi powietrze zanim zdążę nabrać je do płuc.

Beztrosko cieszysz się życiem, a chwilę później stoisz na deszczu i widzisz, jak Twój świat się wali.

Jak byłam młodsza, to nienawidziłam chodzić na śluby. Prawie wszystkie ciotki i podstarzałe krewne podchodziły do mnie, szturchały mnie w ramię mówiąc: "No, teraz twoja kolej." przestały, kiedy zaczęłam im to samo robić na pogrzebach.

Nawet nie wiesz ile razy brałam telefon żeby do Ciebie napisać i za każdym razem odkładałam stwierdzając, że to przecież nie ma sensu...

To dziwne. Możemy nie widzieć się przez kilka tygodni, nie rozmawiać wcale ze sobą, a jednak po pewnym czasie to wszystko wraca. Znowu zaczynamy od początku bo coś nas do siebie ciągnie

Już sama nie wiem czy bardziej pragnę, żebyś znikł na zawsze czy, żebyś przyszedł przytulił mnie i powiedział, że już nigdy mnie nie zostawisz...