Absens carens.

Niechaj czterdzieści tysięcy

Braci połączy serca suma uczuć

Wciąż będzie mniejsza od mojej miłości.

Cóż ty chcesz dla niej zrobić?

Czemu tak samotny,

W ponurych tylko marzeń towarzystwie?

Żywiący ciągle owe myśli, które

Powinny były umrzeć razem z tymi

Co je wzbudzają. Na co nie ma środka,

Nad tym się nie ma i co zastanawiać;

Co się raz stało, już się nie odstanie.

Czyliż niewinna miłość wiecznej godna męki?

Ten sam Bóg stworzył miłość, który stworzył wdzięki.

On dusze obie łańcuchem uroku

Powiązał ze sobą!

Wprzód, nim je wyjął ze światłości stoku,

Nim je stworzył i okrył cielesną żałobą,

Wprzódy je powiązał ze sobą!

Osiem lat. Trzy dni szczęścia. "Precz."

Precz z moich oczu! posłucham od razu;

Precz z mego serca! i serce posłucha;

Precz z mej pamięci! nie tego rozkazu,

Moja i twoja pamięć nie posłucha.