księżniczka z lodu

potrzebuję, abyś mnie potrzebował... abyś mnie docenił... abyś mnie pragnął... abyś mnie miłował... abyś mnie zdobywał... abyś się zainteresował... abyś był, nie bywał... abyś chciał został ze mną aż do końca....

"Ogrzewał w dłoniach kosmyk jej włosów. Drobne kryształki lodu topiły się. Ostrożnie zlizał wilgoć z dłoni.

Przytulił policzek do krawędzi wanny i poczuł przenikające przez skórę zimno. Była taka piękna, jakby płynęła po powierzchni lodu.

Czuł, że ich wzajemna więź wciąż istnieje. Nic się nie zmieniło, wciąż jest tak samo. Są z tej samej gliny.

Z wysiłkiem odgiął jej rękę i przyłożył dłoń do jej dłoni. Splótł palce z jej palcami. Krew zaschła, stwardniała, okruchy przykleiły mu się do ręki.

Czas był dla niego bez znaczenia, gdy był z nią. Lata, dni i tygodnie zlewały się w jedno, liczyło się tylko to: jej dłoń w jego dłoni. Tym boleśniejsze stało się poczucie zawodu. Dzięki niej czas ponownie nabrał znaczenia. Dlatego w jej żyłach nie popłynie już gorąca krew.

Przed wyjściem odgiął jej rękę z powrotem.

Nie obejrzał się za siebie. Nie było to 'żegnaj', lecz ' do zobaczenia'."