"a kiedy przyjdzie po mnie
zegarmistrz światła purpurowy
by mi zabełtac błękit w głowie
to będę jasny i gotowy
spłyną przeze mnie dni na przestrzał
zgasną podłogi i powietrza
na wszystko jeszcze raz popatrzę
i pójdę nie wiem gdzie na zawsze!"
Uzależniłam się.
:))
Pozdrawiam serdecznie.
12/10/2007 21:27:10
dzengel Super zdjęcie, ta odrobina docierającego światła, niesamowicie je ubogaca...
Pozdrawiam serdecznie:)
12/10/2007 21:18:45
mamona4 dlaczego smutny śpiew wysokich drzew?
wolałabym słuchać wesołego śpiewu...
uwielbiam szurać butami w liściach :D
ostatnio chodziłam z 10 razy tą samą drogą, bo było tam najwięcej liści :P
a to tak mówię ^ ;)