czasami się boimy.. boimy się porażki

to nas powstrzymuje

choć staramy się na bezpiecznej dla nas odległości i tak nie wychodzi,

bo czasem trzeba przekroczyć pewną linię, za którą nic nie jest pewne

czasami warto spróbować, zaryzykować

ale i tak gdy odważymy się przejść na tą drugą stronę, wycofujemy się, poddajemy

boimy się, bo każdy boi się porażki

że ta druga osoba źle nas zrozumie, że nic nie czuje, nie pamięta...

choć wszyscy mówią - spróbuj, to my i tak wolimy nic nie robić i czekać aż ta osoba sobie przypomni, zauważy nas

tyle scenariuszy w naszych głowach, które nigdy się nie spełnią.. bo się boimy

boimy się odezwać pierwsi, bojąc się porażki, ośmieszenia, braku akceptacji

boimy się, że ta druga osoba się zniechęci,

że nic nie poczuje....

i gdy tak czekamy mając nadzieję, ta osoba staje się bardziej niedostępna niż wcześniej,

i już chyba nigdy sobie nie przypomni...