116.

Eric Emmanuel Schmitt

Czytała, by nie dryfować samotnie. Nie po to, by wypełnić wewnętrzną pustkę, ale by dać upust nazbyt wybujałej wyobraźni. Literatura była dla niej niczym upuszczenie krwi, pomagała zapobiec gorączce...

Niektóre kobiety to pułapki, w które wpadamy i z których nie chcemy się uwolnić.

Nikt nie będzie mógł spalić moich wspomnień.

Pewnego razu widziałam, jak piorun strzelił w drzewo. Widzi pan, ja też kiedyś byłam takim drzewem. Nadchodzi taki moment, w którym płoniemy, spalamy się. To bardzo intensywne uczucie. gdy się skończy zostaje już tylko popiół.

Słowa wznoszą się wyżej niż dzwonnice, rozbrzmiewają z odległości, niejednorodne, na przestrzeni tysięcy kilometrów, wyzwalają obrazy.

Z wielkiej miłości nie da się wyleczyć.

Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.

Im więcej dostajesz po buzi, tym więcej możesz wytrzymać.

Tylko Bóg ma prawo mnie budzić.

+  dodawaj do znajomych. :)
+  jakieś zamówienia ? pisać, jaką notkę chcecie, o jakiej tematyce ; )
+ ktory cytat fajny  ?  pisz w komentarzu.
+ jeśli ,chcesz na Pm lub na poczte ([email protected]) możesz wysłać nam , notkę która tu umieścimy i podpiszemy twoim loginem.
+ pisała Picia <3 www.hipertrofiauczuc.fbl.pl

+pozdrawiam