D.

Było nas trzech, 

Trzech wspaniałych 

Wszyscy imiona na literę 'D'

Z pierwszym 'D' poznałem się jakoś w 2012 roku mniej więcej

Do tego stopnia że był moim świadkiem na ślubie

Drugi 'D' jakoś w 2014 od razu złapaliśmy kontakt

I taka była nasza trójka

W szczęściu i nieszczęściu

W pomaganiu, wakacje, wypady

Wódka itp

Taka nasza mała paczka

Wszyscy w podobnym wieku

Ta sama praca, mieszkanie w okolicy

Potem jakoś drogi się rozeszły, każdy zmienił pracę już nie było możliwości zbytnich spontanów,

inne dni wolne

Ale kontakt ciągły był.

I nagle telefon, dzwoni do mnie Mama 

Nigdy do mnie nie dzwoni bez powodu 

Płaczem mówi że Drugi 'D' nie żyje. 

To było dzień przed wyjazdem urlopowym 

Nagle wssytsko stało się takie nijakie 

Dziś byliśmy go pożegnać, do kaplicy nie weszliśmy chcemy go zapamiętać takiego jakim był, szczęśliwym i radosnym 

Zaczął remontować swój nowy dom.. 

Zaczął swoje życie ostatnio na nowo, od zera 

Zaczęło mu się układać 

W kościele jako tako się trzymałem 

Na cmentarzu się rozkleiłem 

Do zobaczenia bracie! 

Bez ciebie to już nie będzie to samo. 

Na zawsze zostaniesz w mojej pamięci! 

Nie mogę nic innego racjonalnie napisać.