[... A więc to koniec. O rany, ale boli. A ja myślałam, ze zapalenie ucha to szczyt bólu. Czyli aż tak boli, gdy ktoś ci łamie serce. Do czego to można porównać? Do niczego. To, czego nie da sie opowiedzieć, nie da się też do niczego porównać. ... Dlaczego czuję się tak okropnie samotna? Gdzie są ludzie? Czy mi sie wydaje, czy na całym świecie zostałam tylko ja jedna?

Przecież nic się nie zmieniło.

Prawie nic.

I po co ten wiatr tak wieje? Po co? To całe jego wianie nie ma sensu! Czy on tego nie rozumie?

I te drzewa. Dlaczego nie uschły? ... Po co one rosną?

Ot, bezmyślność.

Nastąpił koniec świata, a słońce nadal świeci.

Wiem, że to musi boleć, ale dlaczego aż tak?

Jest tyle lekarstw, a na to nie ma żadnego ... ]

. . .