37.

Kilka dni wolnego, więcej czasu na wszystko, a i tak prowadzi to do przemyśleń. Każda wolna chwila, którą można by było spędzić z przyjaciółmi jest zajęta obmyślaniem spiskowych planów odnośnie swojego życia. Chociaż staralibyśmy zająć się czymś innym to i tak to nas dopadnie. Nie mamy nad tym żadnej kontroli. Czasem takie rozmyślanie pomaga, bo możemy wtedy zobaczyć niektóre rzeczy w innym świetle i zrozumieć jak to wszystko wygląda naprawdę. Ale czasem jest jeszcze gorzej niż wcześniej. Myśli, których jest coraz więcej przytłaczają nas coraz bardziej. I nie możemy się od nich uwolić. Wspomnienia, te dobre jak i te złe, to wspaniała rzecz. Powrócić do tego co było. Wspaniałe i niebezpieczne, bo z czasem możemy zacząć żyć wspomnieniami zamiast tym co tu i teraz. Wciaż myśleć o tym jak kiedyś było dobrze. Tak było i musimy się z tym pogodzić jak najszybciej, bo utkniemy w martwym punkcie, z którego nie da się tak łatwo uciec. 

nie ma to jak zachorować na święta, a pogoda wręcz "obłędna".

Żyjesz? Zastanów się dobrze nad tym pytaniem. Czy żyjesz? Siedzisz wieczorem samotnie w pokoju, słuchasz dobijających piosenek i myślisz o tym, co wydarzyło się w ciągu dnia, kilku dni, tygodnia lub miesięcy? W dzień chodzisz z uśmiechem na twarzy, ale tak naprawdę to tylko perfekcyjna gra pozorów? Odliczasz godziny do końca dnia, zachodu słońca? Wieczorem ból rozrywa Twoje serce i obolałą duszę? Rozmawiając z kimś w pewnym momencie wydaje Ci się, że ta osoba mówi do Ciebie w obcym języku? Tęsknisz za utraconymi szansami, ludźmi? Oddychasz i chodzisz, ale nie widzisz sensu w tym? Nie masz tego na czym Ci zależało? Rozpaczasz, gdy nikt nie widzi? Płaczesz? Czy trafiłam, z którymś stwierdzeniem? Tak? To nie żyjesz, Ty udajesz osobę żywą..