09.12.2010 r.

piosenka A fine frenzy "Almost Love" utkwiła Mi w pamięci. chodzę po domu i śpiewam. każdy pyta co się stało, że mam taki dobry humor? jak odpowiadam, że nic, po prostu to mi nie wierzą. jak chodzę przygnębiona i smutna to źle, śpiewam i tańczę jeszcze gorzej to Ja juz nie wiem co mam robić (:

stwarzanie pozorów jest naprawdę cholernie trudne, ale Ja jestem silna i daję radę. stwarzam dookoła siebie magiczną aurę, która sprawia, że na Mojej twarzy pojawia się uśmiech od ucha do ucha bez konkretnego powodu.

niedawno przekonałam się, że pozory mogą zmylić człowieka. nie ocenia się książki po okładce. dopiero teraz to wiem, ale Ja to juz taka jestem, że jak nie przekonam się na własnej skórze to nie uwierzę. dobrze, że przeważnie przekonuję się o tej dobrej stronie stwarzanych pozorów. choć nie ukrywam, ze nie raz zawiodłam się na własnej naiwności i wierze w to, że każdy człowiek jest wobec Mnie lojalny i uczciwy.

oficjalnie dziękuję dwóm wariatką, które polubiłam niesamowicie :*

żyję już studniówką, sukienką, którą zamierzam dopiero kupić, makijażem, fryzurą i wszystkimi fajnymi ludźmi, którzy będa tego dnia razem ze Mną.

po drodze czeka Mnie zapewne niezapomniany Sylwester, postanowienia noworoczne, których i tak nie będę przestrzegać, ponieważ mam zbyt wiele słabości nad którymi nie jestem w stanie zapanować, nawet jeśli zacisnę mocno zęby. ale tradycja jest tradycją i należy jej przestrzegać. mówi się trudno, a żyje się raz.

chcę być taka jaka jestem. moja wiara w drugiego człowieka, tego szczególnego zawsze będzie taka sama i moja nadzieja, która gdzieś tam uśpiona jest w Moim serduszku i Mojej podświadomości już pozostanie na zawsze, gdyż pewnych rzeczy i pewnych ludzi się nie zapomina.

ale się rozpisałam. wystarczy.

czekam na sobotę. biedni są Ci, którzy będą mieli czerwone uszy i czkawkę. już nie powiem od czego (:

trzymajcie się ludziska (: