#2.

,,You're not alone, together we stand''.

29.06.2014r.

Kurczę, spodobało mi się prowadzenie bloga. 

Chociaż i tak dopiero co raczkuję, jednak jest to dla mnie pewną formą ucieczki, wylanie wszystkich swoich uczuć, na wirtualną, papierową kartę.

Dotrzymałam obietnicy co do zadomowienia się przed telewizorem, choć prawdę powiedziawszy, nic godnego uwagi nie leciało. Jak na razie noc mija spokojnie. Jutro prawdopodobnie wybiorę się na koncert w moim mieście. Mój dołek emocjonalny znacznie się pogłębia, ale powiedzmy, że staram się na to nie zwracać uwagi. Oczy mi się zamykają, ledwo wystukuję literki i dokonuję wszelkich poprawek. Potrzebuję snu, ale mam jeszcze tyle na głowie. W sumie, jest młoda godzina. 

Jak na razie staram się cieszyć chwilą, rozmawiam z przyjaciółką, popijam cudowną, zawsze prosto z lodówki pepsi! 

Dobranoc.