Every day I wake up alone.

nigdy nie pomyślałabym, że staniecie się dla mnie jak rodzina. że będe miała w Was oparcie, w chwilach największego zwątpienia. że to Wy dacie mi nadzieję na lepsze jutro i, że dzięki Wam będę miała jakiś cel. kiedyś było "byle do soboty, bo w sobotę próba". a teraz "byle jak najszybciej wrócić do Mielca, bo tęsknię!"

w momencie, kiedy powstała idea założenia zespołu, nawet na myśl mi nie przyszło, że aż tak się do siebie zbliżymy, że tydzień bez Was będzie tygodniem zmarnowanym.

było wiele niepowodzeń. ciągle ktoś rzucał Nam pod nogi kłody. tyle razy przeszkadzano Nam w dążeniu do celu, w śpiewaniu i byciu tylko dla Niego. były momenty zwątpienia, mnóstwo razy zastanawiałam sie czy jest w ogóle sens ciągnąć coś, co wydaje się, że zaraz się skończy. ale zawsze kiedy ktoś wątpił, znalazła się inna osoba, która powiedziała: "przestań! to, że nie wyszło teraz, wcale nie znaczy, że następnym razem też się nie powiedzie. będzie dobrze. JEST RADOŚĆ! nie przejmuj się tym co jest, bo niedługo będzie okej!"

tyle czasu spędzonego razem, a ja wciąż czuję, że to za mało.

dziękuję Wam za to, że jesteście, bo takich ludzi na świecie jest coraz mniej, a wy sprawiacie, że chce się żyć!

"Every day I wake up
Every day I wake up alone
(Kill me, just kill me)
Or get me out of the sun
Every day I wake up
Every day I wake up alone
(Kill me, just kill me)
Someone get me out of the sun"

 a jak na razie znów byle do soboty <3

Chciałabym stać się obojętna na Ciebie. na ten Twój cholerny uśmiech, na to przenikające na wskroś spojrzenie, na wszystkie Twoje śmieszne miny. bo z dnia na dzień uświadamiam sobie, że jestem nikim dla Ciebie.