6.10

Sama nie wie... czy tak ma być ? I co z tego, że jest polska złota jesień, co z tego, że jest babie lato, no co z tego ? kiedy nie można się odnaleźć w własnym poukładanym życiu, poukładanym prawie jak u starej panny... Było tyle marzeń, tyle inspiracji, tyle chęci do wszystkiego. Dzisiaj czuję, że to wszystko przeszło jak poprzednia letnia pora roku. Wszyscy dookoła żyją marzeniami, żyją życiem, takim prawdziwym "życiowym życiem". Miała mieszkać gdzie indziej, miała mówić w innym języku, miała robić zupełnie co innego, ale zdarzyło się inaczej. Więc skoro jest tak jak jest to dlaczego nie może być inaczej. Jeszcze dwa lata temu wszystko zaczęło się od pewnej piosenki, od niektórych decyzji, które miały być życiowe i przemyślane, od innych dróg które prowadziły i prowadziły dalej i dalej. Przecież miało być tak jak w prawdziwej powieści, przecież miała być powieść... nie ma nawet jednej kartki. Czy jest aż tak skomplikowaną osoba, którą ciężko zrozumieć, która pokazuje wszystkim, że chce się smiać, chce trzymać w rękach szczęście i dzielić się nim z wszystkimi dookoła. Przecież życie jest nasze to nasz prezent, który kiedyś nam dano, którym sami teraz kierujemy, którym mamy się dzielić i cieszyć tak jak słońcem, które wychodzi po deszczu, albo deszczem, który pada po suszach.  Musimy cieszyć się kimś kogo mamy, kochać go, wspierać, być przy nim ciągle, czuć się bezpiecznie w jego ramionach i pomagać.

Rywalizacja to cwane zagrania, nieczyste, niesprawiedliwe, niepotrzebne...

Kocham Cię. Kocham Cię tak bardzo.

http://www.youtube.com/watch?v=KLpkXtM-VI8