niegdyś mówiono mi słońce.

` ogólnie jest zajebiście , tylko w szczegółach tkwi beznadzieja. ; ]

` ogólnie mam to w dupie, ale coś jednak sprawia, że wciąż o tym myślę.

Z tej perspektywy Ziemia wygląda pięknie. To dobre miejsce, tu żyje moje serce, tu jest MOJE SZCZĘŚCIE. Mój czas biegnie, podaj mi rękę pokażę Ci wschód słońca w niebie. Pokażę Ci przestrzeń, w której miejsce nie gra roli, bo JESTEŚ WSZĘDZIE. I wszystko jest prawdziwe tak jak Ty i ja. Nie ma grawitacji, nie odczujesz się jak ptak. Nie odczujesz tam upływu lat. Nie odczujesz bólu, porzuć strach. Nie ma się czego bać. Nie daj owładnąć się przez strach.

Czyżby Bóg wysłuchał moich próśb? Czy to już ostatecznie ta "nowa Sandra"?

Siemaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa