Wiem, że każdy człowiek musi przejść przez cierpienie, upaść na samo dno aby później odbić się od niego i być silniejszym niż dotychczas, być bardziej odpornym na całe zło tego okrutnego świata, który rani nas dzień w dzień. Na świecie jest zapewne bardzo wiele takich osób, dla których życie w jednym momencie stało się cholernie monotonne i puste, jestem właśnie jedną z tych osób. To takie przykre, że masz to, czego pragniesz w życiu najbardziej, to co najbardziej cenisz po czym tracisz to w jednej chwili. Być może przez to, że dajesz siebie zbyt mało.. Może przez to, że za mało się starasz.. Mam wrażenie, że właśnie przez to straciłam kogoś tak bardzo ważnego dla mnie, kogoś kto zawze pozostanie w moim sercu, w mich myślach. Chciałabym mieć siłę aby walczyć o to wszystko, ale niestety już nie mogę.. Poddałam się.. To najgorsze co można zrobić, dlatego walczcie o to, co dla Was najważniejsze, nie zważajcie na opinię innych. Uświadomcie sobie, że być może bez tego właśnie kogoś, bez miłości, życie jest niczym.

Przyjaźń polega na zaufaniu, na wzajemnej trosce o siebie, na szczerości, na uczuciu.. Nie wiem co zrobiłabym bez mojej przyjaciółki i nie chcęwyobrażać sobie życia bez niej. Obiecałyśmy sobie kiedyś, że to co jest między nami będzie trwało wiecznie. To przez co razem przeszłyśmy i nadal przechodzimy tylko utrwala to wszystko i daje mi jeszcze jaśniej do zrozumienia, że nie umiełabym sobie bez niej poradzić. życie płata nam różne figle. Raz jest kolorowo i uśmiechamy się od ucha do ucha a raz jest strasznie smutno, mamy ochotę wypłakać się komuś w ramię. Cieszę się bardzo, że mam kogoś z kim mogę zarówno płakać jak i się śmiać. A najlepszym do tego miejscem jest szkolna toaleta czy mój pokój. Chciałabym, aby ona czuła, że jest mi potrzebna aczkolwiek niestety nie zawsze tak jest, więc musi wbić sobie do głowy, że jest potrzebna, i że dzięki niej nadal tu jestem.. Kocham Cię, Moniko.  :* 

NAGLE TAK CICHO ZROBIŁO

SIĘ W MOIM ŚWIECIE,

BEZ CIEBIE.