Dawno tutaj nie gościłam. Jednak to darzę ów miejsce zbyt wielkim sentymentem aby zaniechać jakąkolwiek formę obecności tutaj.

To zabawne, jak czytając stare notki, towarzyszy mi zdziwienie. Paradoksalne uczucie obcości.

Uczucie, jakbym czytała historię cudzego życia. Rejestr wydarzeń, zachowań, uczuć i marzeń obcej osoby.

Nadal utożsamiam się z tym co było, z tym, kim byłam. Darzę ogromnym sentymentem i szacunkiem przeszłość, jednak to zamykam ją na cztery spusty.

Chop siup, rum cyk cyk, szuru buru.

Zaczęłam coś nowego, nowy rozdział swojego życia. Ewidentnie.

Mogę mieć tysiące twarzy, jednak duszę mam tylko jedną.

Chciałabym obudzić się rano i popatrzeć w Twoje oczy. Bez słów, niepotrzebnych gestów i instrukcji.

Nie myśleć o tym co było, jest i będzie. Pozwolić na to, by uczucia wzięły górę. Zezwolić na to, aby sen stał się prawdą. Jednak Ciebie już nie ma. Pogodziłam się z tym. Serce czasem woła jeszcze o Ciebie. Szybko je uciszam. Zamykam oczy, uszy, usta i serce. I udaję, dobrze wiesz jaką maskę przyjmuję.

Walczę z emocjami. Usypiam w sobie chęć miłości, nieokiełznaną chęć zaczarowanego stanu.

Zabijam nadzieję i moc Twojego przyciągania. Chwilami ulegam, taka kobieca słabość.

Prawda i rzeczywistość szybko sprowadza mnie na ziemię, wylewając na mnie kubeł zimnej, raniącej duszę wody.

Nie czuję, wymyśliłam wszystkie uczucia w swoim sercu. Uroiłam sobie, że nawet ja mogę kochać.

Uroiłam sobie szczęście, zauroczenie, tęsknotę i przywiązanie.

Nie czuję  zapamiętaj.

Tobą oddycham. Żywię się marzeniami i planami. Usypiam z myślą o przyszłym dniu, budzę się z wspomnieniem dnia poprzedniego. Żyję na swój specyficzny sposób. Ale kocham to paradoksalne życie. Bardziej, niż wczoraj, mniej niż jutro. I uwierz mi, wszystko w mojej osobliwej układance jest niezrozumiane. Wyśnione, niezwykłe i niepojęte. Taka moja mała bajka...

Chcesz posłuchać ?

Tysiąc niezadanych pytań i nieusłyszanych odpowiedzi. Czytasz i nie rozumiesz.

Zrozumiesz, gdy uśpisz racjonalne myślenie. Wskazówka - czytaj i patrz sercem .

Tajemniczość nie ma tutaj granic.

Jestem. I będę tu wracać.

I wiesz ? Lubię słów Twoich smak.

<3