wszystko się zmieniło.. tak po prostu całe moje dotychczasowe życie chuj strzelił.. kiedy tak dorosłam? za parę dni będę miała 20 lat.. a tyle zmarnowanych.. w głowie mi się to nie mieści.. udaje mi się odczuć ten wiek, w końcu zaczynam rozumieć ze życie to nie bajka a o swoje trzeba walczyć. Za dużo osiągnęłam w krótkim czasie i nie mam już parcia na sukcesy.. jedno tylko się we mnie nie zmieniło.. ciągle jedno w głowie i brak planu.. ehh czemu nie umiem siebie zmusić?! gdyby to było takie proste, ludzie nie mieli by problemów.. a problemy są przecież potrzebne.. chociażby do tego żeby zobaczyć na kogo można liczyć, kto chciałby nam pomóc.. ciekawe jak w moment można zmienić pogląd na świat, jak ludzie mogą okazać się dobrymi aktorami w maskach.. wszystko takie ludzkie a nigdy nie zauważalne.. i przyszedł ten moment kiedy śmieje się z przeszłości, wspominając zamiast cierpienia czuje rozbawienie.. i to jest równie fascynujące co żenujące.. i tak bardzo chciałabym żeby jutro mogło się to zmienić :) jutro wolne od uczelni ale czeka na mnie kilka obowiązków.. ale tych przyjemnych, tych które sprawiają że przychodzi mi na myśl tylko.. : "jeszcze to wszystko osiągniesz". Staram się miec wszystko poukładane, ale wiadomo jak to w życiu bywa.. zawsze znajdzie się coś co psuje nam cały plan, ważne jest żeby się nie poddawać i nie pozwolić żeby jeden błąd pociągnął pasmo niepowodzeń.. chciałbym powiedzieć ze new life ale musiałbym skłamać.. zanim się oczyszcze, zanim oczyszcze swoje serducho minie sporo czasu.. a nie ma u mnie miejsca na chwilowe pocieszenie, jakieś wyrzuty sumienia.. jak mam być szczęśliwa to sobie na to zapracuje, ale już dam z siebie wszystko. czyżbym musiała zmienić fryzurę? :D czy to początek zmian? :P