Czerwone róże na czarnej posadzce
Twardej, kamiennej, zimnej jak stal
Rzędy kolumn i dusza w klatce
Demon czerwony patrzący w dal
Na szczycie światów złota klatka
Na wietrze huśta się nieustannie
W posępnym zamczysku mała komnatka
Gdzie zło Ambicję więzi starannie
A ona wpatrzona samotnie w świat
Demonem przezwana, zamknięta na klucz
Marnieje mimo swej mocy z upływem lat
A w jej zastępstwie krzyczą: Się ucz !
Lecz geniuszowi wolności potrzeba
Wody co niesie jego myśli nad wszystkim
By róże rosły sięgając nieba
By jaźń nie była jeziorkiem płytkim
Bez wody więdną róże czerwone
Jak były piękne tak czarne się stają
Z podłogą sali jednoczą się one
... i umierają
Inni zdjęcia: TULIPANY ... part 5 xavekittyx:) dorcia2700... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24