photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 27 PAŹDZIERNIKA 2013

Jesienią

Piękna i radosna wiosna nigdy nie trwa długo

Chce jak najszybciej obsadzić drzewa w pąki

Każde ziarenko gestów i słów kieruje do słońca 

Radosnym będąc dla ludzi nowym doznaniem

Wtedy pierwszy raz poznajesz chwile czułe

Cieszą niczym cukierki dla nas w dzieciństwie

Szybko po wiośnie przybywa przeplatane lato

Czas dużego poświecenia czasu i uwagi

Dobrowolny przymus pieszczenia tych kwiatów

Jeśli w susze nie podlejesz to zwiędną, opadną

Chwastów nie usuniesz zabiorą co najlepsze

Latem musisz się przyłożyć żeby miłość przetrwała

Jeśli przyjdzie już jesień i wyzłoci świat cały

Zaczniesz myśleć ile pracy i siebie włożyłeś 

Przykryjesz liśćm na zimę żeby sprawdzić oddanie

Lecz co przy jesieni na tym drzewie zostanie?

Opadną liście kolorowe, na każdym po słowie

Złym i dobrym słowem okryta ziemia w koło

Nie wiesz sam czy warto dalej próbować

Najgorsza będzie niespodziewana zima mroźna

Kiedy lód najgłębiej we wszystko wsiąka

Przenika i zamraża wszystko od środka 

Żadne uczucie już jak wiosną nie wygląda

Wiatr świszcze po wspomnień zdjęciach

Jedynie pustka została w Pani Zimy objęciach.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Spojrzała na niego nie szukając wymówek. Nie chciała być w innym miejscu. Milczeli. Nikt nie wie czy godzine czy dwie. Wystaczyła sama obecność. Jej oczy blaskiem świeciły w ciemności, jego zapach podsycał atmosfere. Nie było nikogo. Dwie samotne dusze i nikogo w koło. Ręce splecione, ciała przytulone. Oddechy wplatające się  w deszcz wystukujący melodie na szybie. Nie potrzebna przestrzeń, miejsce ani czas.  Kto wie jak mógł skończyć się taniec tych dusz. Tak w pustce są pośród nas chociaż nikogo nie ma już.

 

http://www.youtube.com/watch?v=sEuGpms0ndM

Sam to wiesz,miało być kolorowo i sen,
co się przyśnił tak nagle we mgle.
Dziś odchodzi w nie pamięć,po co się karmić,
nadzieją,że kochasz mnie.
Było pięknie i wierzyłam w nas,
to był błąd ognia płomień już zgasł.
Teraz jestem tu sama w smutek ubrana,
 tak bardzo chciałam.


Dawać Ci wszystko to,co tylko chciałeś mieć,
 w zamian uczucia wciąż brak.
Kochać namiętnie tak ,teraz się wali świat,
mieliśmy razem w nim trwać.
 Ty i ja