Wczoraj było kapitalnie! Powyżej można zobaczyć jedno (właściwie to dwa) z wielu naszych dzieł. Chcę jeszcze raz podziękować moim przyjaciołom za wczoraj. Wspaniale jest z Wami spędzać czas! I nic nie pobije naszego śpiewania w kuchni, naszych (nie)krótkich filmów edukacyjnych itd. Ach! Cieszę się, że Was mam!
Och, a dziś ile się nazmywałem, ło! Sterta naczyń do wysuszenia sięgała prawie sufitu (och, oczywiście nie dosłownie, ale naprawdę było tego sporo.)!

A ja znów choruję, cholera. Nie chce mi się nawet... Mam napięty grafik! I już mi się w głowie kręci na myśl o przepisywaniu zeszytów, pisaniu sprawdzianów w późniejszych terminach (nanawidzę tego!)... Ale cóż. Wychoruję się, potem wiosna, cieplej, mniejsze prawdopodobieństwo złapania jakiegoś wirusa i takich tam. Ogólnie to nie czuję się bardzo źle, czasem tylko głowa boli. Muszę się bólu pozbyć, bo jutro trzy godziny francuskiego. Ja to mam pecha do tych zajęć... Ale da się przeżyć. Chodzenie na francuski doaje mi niesamowitą satysfakcję, czasem czegoś się też nauczę (oporny jestem, niestety.).
Właśnie! Muszę się podzielić niesamowitymi wynikami moich amatorskich badań. Występuje u mnie silne połączenie zdrowia fizycznego z psychiką. Wiem, Ameryki nie odkryłem, ale wczoraj ta hipoteza się potwierdziła. Jak byliśmy razem - żadnych objawów, a jak nie - ból głowy. Poza tym zawsze czuję się dobrze, jak jestem u lekarza. Cuda się w przychodni dzieją, a jak wracam do domu, szkoda gadać. I śmiem twierdzić, że jutro na francuskim też będzie OK. Ale to tak w ramach cikawostki.

Wczoraj doszliśmy do pewnego ważnego wniosku. I będę się go prawdopodobnie trzymał, bo w sumie to jest mi na rękę. No, nie do końca, ale przywyknę. Skoro moje piękne monologi pozostają bez odzewu, to sobie je daruję. A teraz mam kogoś trudnego na linii, muszę się dowiedzieć, czego owa osoba ode mnie chce gadając ciągle o... nieważne.

Qui est cette fille?