uciec przed samym sobą ...

Otwórz okno

I niedoczekanie wypatruj jura

Chcę by było ostatnie dziś

Lecz pierwsze jutro

umocniona

Tak

Czuję

Wibracja przechodzi od stóp przez serce po mózg

Ogarnia mnie atom po atomie

Uczucie rzeźkości

Innowacyjnego piękna

Wprowadzająca nowość

Całodobowo uczuciowo

Trwać wręcz zatapiać się w chwili

Którą chciała bym zamknąć w klatce

Na zawsze zatrzymać czas

Przekręcić świat

Tylko być nie zastanawiając się

Tak . . .

Tego tylko pragnę

Szczelina po szczelinie penetrować *

Aż do końca moich dni

Niczym przez soczewkę

Patrzeć na . . .

Na nowo odradzać się

Wierzyć

Ale jeżeli to znów złudzenie . . .

Warto żyć tym złudzeniem

Bo * to znaczy żyć

Odnajdywać siebie przełamywać bariery

A wiem ze zrobię wszystko

Fot. Moje skromne dzieło, jeszcze za czasow starej dobrej Anglii

Felixtowe z innej perspektywy ...

 * znaczenia nie ujawnię