A chwaliłam się, że mam bilet na Maroon5? :D

Wszystko się zaczyna! Wybieramy zaproszenia, jednak te, które mi się podobają, są najzwyczajniej w świecie za drogie. Ciężko jest iść na kompromis, jedni mówią, że to niepotrzebne wydawanie pieniędzy, bo ludzie i tak tylko wyciągną je z szuflady, żeby zobaczyć godzinę, a inni mi mówią standardowy tekst w stylu: to Twoj jeden jedyny dzień, rób tak, żeby było pięknie. Wiem, że Bartek poszedł już na milion kompromisów, jeśli chodzi o wesele, ale coś czuję, że tutaj mi nie odpuści. :( a są takie piękne! :(

Zaczyna się też remont. Okna mamy zamówione, w sobotę jadę wybierać parapety, a B po szkole jedzie porządkować piwnicę, jego mały projekt specjalny. Nie chcemy zrobić z niej rupieciarni, więc będzie tam mini warsztat mojego inżyniera.

Zaczyna się też... stres. W piątek mamy pierwsze nauki przedmałżeńskie, a trochę "pokłóciliśmy się" z księdzem, więc cała drżę! Niestety w dzisiejszych czasach, zamiast cieszyć się, że młodzi chcą się hajtać, robi się problemy o wszystko, szczególnie, kiedy w grę wchodzi urlop księdza, który musi zostać przesunięty, bo ktoś chce się ożenić. Śmiech na sali.

Zaczynają się wesela, tuż przed naszym idziemy na 2, w dodatku do osób, które znam jedynie z widzenia, słyszenia, no ale pasowałoby iść. Nawet znalazłam sukienkę, która jest IDEALNA :)

Zaczyna się koniec mojego lenistwa, muszę zabrać się za kolejny rozdział w pracy, a stoję w miejscu. Ale tak przyjemnie jest planować ślub, wesele, mieszkanie, że nie mogę się od tego oderwać i wrócić do strategii wyborczych :)

Ale, niech się dzieje, co chce. Najważniejsze, żeby nie stracić głowy w tym całym zamieszaniu, usiąść na kanapie, przytulić się i obejrzeć kolejny odcinek HoC :)