po burzy zawsze wychodzi słońce.

Najtrudniej mi walczyć z samą sobą .

z tym co w danym miejscu, o danej godzinie dzieje się we mnie i obok mnie .

ciężko jest patrzeć na siebie z boku .

z perspektywy tej drugiej osoby .

ale muszę to do cholery zmienić .

wiem, że wymykam się sobie spod kontroli .

wiem, że łatwiej ocenić mi potem .

bo muszę ochłonąć, przetrawić to, zobaczyć oświetlone innym światłem .

zrozumieć swój błąd .

przyznać rację .

dużo czasu mi to zajmuje .

wiem .

przepraszam .

będę nad tym pracować .

i wiem, że nie sama .

mam przecież moją drugą połówkę, mojego najbliższego przyjaciela .

dziękuję za spacer, hot-doga, piwo, papierosa, stąpanie po lodzie, patrzenie w ciszy na łzy, za rozmowę, za słowo kocham, i za wspólnie wykreowane serce - i choć to wszystko otulone lekkim mrozem, w powietrzu czuć było tę jakże płomienną miłość .

;*