niewidzialna.

16,36 < 3 

Chyba jestem ośmiornicą.

Zmieniam kolor dla kamuflażu, kiedy czuję się zagrożona. Potrafię być niewidzialna, przeźroczysta i klarowna jak woda, w której pływam. Obserwuję dokładnie i dokładnie naśladuję ruchy innych. Uważają, że należę do ich gatunku. Swoich nie atakują. Zapewniam sobie złudne poczucie bezpieczeństwa. Ośmiu macek potrafię używać niesynchronicznie. Gdy otwieram słoik, maluję usta i gram na gitarze. Każda myśli za siebie, swoim malutkim układem nerwowym, a ja jestem ich opiekunem. Jestem tylko okruchem. Namiastką świetności swoich paleozoicznych przodków. Niewiele o mnie wiadomo. A gdybym się postarała mogłabym rządzić światem.

Mam trzy serca. I nie wiem tylko, głosu którego powinnam słuchać.