;))

Wytańczyłam się za wszystkie czasy ;)) dzięki wam < 3 

Siedziała sama. Myślała co jej się w życiu udało a co konkretnie zawaliła. Bilans plusów i minusów nie był zbytnio zadowalający. No cóż bywało lepiej. Myślała o swoich miłościach, głupich zauroczeniach gdy myślała ze cały świat się zawalił. To było dawno, tak dawno ze wydaje się tylko głupią historią opowiedziana przez z którąś z koleżanek przy kawie, gdzieś tam kiedyś tam. Czy ona tak bardzo się zmieniła? Miała już swoje lata, wiedziała że jest dorosła. Bierze odpowiedzialność za swoje poczynania. Mamusia już nie pomoże - w sumie nigdy nie pomagała, nie interesowała się. Potrafiła mieć tylko pretensje. Zero zrozumienia, zero rozmów i ważnych tematach o życiu o czymkolwiek...Przez to Ona wybudowała mur, bardzo gruby mur przez który nikt nie mógł się przebić, albo nikomu się jeszcze nie udało. Udawała twardą, silna która ma wszystko gdzieś i która ma zawsze swoje zdanie i w nosie innych. Ale w środku tam za tym murem była ciepła, kochająca, pełna miłości nadziei i uśmiechu. Ale o tym nie wiedział nikt - bo po co? Myślała o wszystkim i o niczym. Chciała zobaczyć na chwilkę jego. Wmawiała sobie że nie kocha go. Ale to nie prawda. Kochała go jak nikogo, nigdy. Chciała spojrzeć mu w oczy, zobaczyć ten durny uśmiech. Usłyszeć głos udający powagę. To już nie możliwe...

mickiewicz ;>