dotarło do niej co zrobiła...

Przestałeś już odwiedzać moje sny, przestałam też bezustannie myśleć o Tobie. Nie zadręczam się też, że telefon nie dzwoni już, jak co dzień, chociaż czasami bezsensu zaglądam, czy nie napisałeś. Nie pamiętam

 już Twoich dłoni, takich umięśnionych. Nie pamiętam też słów, którymi mnie raniłeś, rozśmieszałeś, karciłeś. Nie pamiętam, o czym rozmawialiśmy przez pół dnia albo cały film w kinie; tematy rozmów wyparowały z mojej głowy. Kolor oczu dawno temu już mi zbladł, zapomniałam, że są błyszczące, brązowe, obramowane tak długimi rzęsami. Nie pamiętam Twojego zapachu skóry, który zawsze pachniał spokojem i ciepłem. Zapomniałam też barwy Twojego głosu, widoku szelmowskiego uśmiechu i pewności siebie w Twoich ruchach. Zapomniałam o męczących chwilach, gdy się nie odzywałeś, a ja, jak głupia, o Tobie myślałam. Zapomniałam, jakie zadawałam ci pytania, zapomniałam Twoich odpowiedzi i o tym, że nie chciałbyś mieć żony. Zapomniałam, że dawałeś mi siłę, której teraz mi brakuje. Nie pamiętam Twojej fryzury. t na dnie pamięci gdzieś to uczucie jeszcze tkwi, to nie pozwolę mu wyjść. Widzę przed oczami jakąś twarz, ale nie pamiętam już czyja ona jest. Zapomniałam, że Twoja....

zróbmy coś ;p