do snu też można się zmusić...

opowieści kto co pamięta ze wczoraj zawsze spoko <3 

Nie mam pretensji i nie chcę rozliczać

 W końcu dostałem drugą szansę od życia

 Tak wiem, do snu też można się zmusić

 Można też usnąć i już nigdy nie wrócić

 Jednym daje złagodzić ból wódki szklanka

 Innym strzykawka, albo sznurek i klamka

 Ale to jest zbyt proste, to jest tchórzostwem

 Trzeba przetrwać zimę, żeby móc poczuć wiosnę 

Tak wiem, można zmusić się do snu

 W małym pokoju ciemniejszym niż grób

 Lecz co mam zrobić gdy się wszystkie zna

 Cierpienia i rozkosze, które daje ten świat 

Nie jestem z tych, którzy łzami się dzielą

 Gonię marzenia i wierzę w to, że kiedyś się spełnią

 Wiesz, sam je spełniam, bo mam odwagę marzyć

 I cholerny upór by pragnienia prawdą się stały

 I niech żyje życie, nie umiem poddać się, położyć

 Odpuścić, z rezygnacją, czekać na śmierć

 Zazdroszczę tym, co umieją zmusić się do snu

 Ja w taką noc umiem tylko płakać potokiem słów

 Wychodzę z domu, bo słowa są za mocne

Tak wiem, można zmusić się do snu

 W małym pokoju ciemniejszym niż grób

 Lecz co mam zrobić gdy się wszystkie zna

 Cierpienia i rozkosze, które daje ten świat 

Tak los naprawdę potrafi z nas zakpić

 Pytanie do matki co było gorsze

 To jak ojciec kłamał czy jak od nas odszedł?