Człowiek bez twarzy nadal hahaha. Ja cię kręcę, ale mnie ciągnie do fotografii... Andrzej ma rację, że stara miłość nie rdzewieje >D. Jutro szkolenie i za miesiąc szkolenie <3 Jak wypali to za miesiąc to oznacza ze w pół roku zrobiłam swoje cele zawodowe na ten rok ;D Pozostanie tylko cwiczyć i ćwiczyć! :))) i wymyślać nowe cele (to mi idzie łatwo:D).

Ogólnie to nie opłaca się poznawać ludzi jakoś bliżej, bo potem zawsze wychodzi to samo. Czyli każdy z nas jest popierdolony. Ja też, żeby nie było. Ale ze sobą musze jakoś żyć, a z innymi nie muszę :P to też robię krok w tył :)

W ogólę to wyszłam chyba ze strefy komfortu i nawet w sumie poza cele, bo nie przypuszczałam, że zrobie to. Zawsze sięodgrażałam wszystkim i wszyscy stukali się po głowie. Ale nigdy nie jest za późno by sięgnąć po pomoc profesjonalisty :) Czuję się z tym bardzo dobrze i bardzo źle jednocześnie bo nie wiem co będzie. Co będzie ze mnie wyciągał hehe :D

Minął już ponad rok a ja wciąż żyję, choć chwilami myślałam, ze tyle się skończyło (może nie wszystko, ale dużo). Teraz jest inaczej.

I już rok wiem wszystko. W sumie... rok temu było cholernie ciężko, siedziałam non stop w kałuży łez, kiedy inni strzepnęli kurz i mówili, że nic się nie stało. Że są błędy, które trzeba popełnić i iść dalej.

Jestem pesymistką i hipochodndrykiem. Nigdy nie zaznam całkowitego spokoju. Lubię sobie wymyślać problemy. Ale jakimś cudem teraz jest ta krótka chwila, kiedy mogę nabrać w płuca oddech. I cieszę się nią. I czekam kiedy przyjdzie mój czas. Może ktoś powie, ze nie warto bezczynnie czekać. Ale spokojnie, ja tylko szykuję się do skoku. Ćwiczę, uczę się, obywam się z ludźmi, patrzę i uczę się. I nie zostanę w tyle jak moje koleżanki, nie :)