poukładam się na nowo
nie jak szklanka rozbita w czasie burzy
lecz jak koło poskładane przez strzępki wiatru
sklejone słodką żywicą
spod Twoich powiek
sypią się złote odblaski
zwycięskich ósemek
mistrzowskie układy wód głębinowych
płynne słowa
duszą się w płucach wypełnionymi ciszą
wprowadzają siarkę do ciepłych zgięć członków
zaciskają zęby, zdobią rumieńce
poją wkazówki zegara
czekam na dorożkę
nie jako te 4
ale 5
zupełnie zapasowe
spokojne
nieuniknione
Inni zdjęcia: 1439 akcentova:) dorcia2700Żurawie jerklufotoNobody's listening waferowaNad jeziorem patrusiagdWyjątkowo zimny kwiecień bluebird11Italy diebabydieŻal straconego czasu pragnezycpelniazyciaJedno wątpiące serce wystarczy philosophysophieJedno wątpiące serce wystarczy philosophysophie