Życie..

Wspomnienia bolą... Zabijają. Zabijają od środka, mimo że na zewnątrz wydajemy się normalni. Nikt nie wie, co przeżywamy wewnątrz. Nikt nie jest w stanie nam pomóc. Bo gdy tylko zostajemy sami to wszystko do nas wraca.

Nie wiesz co przeżywam, za czym tęsknie, o czym myślę, więc nie mów mi, że dam radę skoro nie masz o niczym pojęcia.

Nigdzie mu nie uciekałam. Nie musiałam, on sam przestał za mną iść. On sam ze mnie zrezygnował.

Nie chcę Cię znać, nie chcę Cię widzieć, nie chcę Cię kochać.. No właśnie nie chce, chcieć a móc to długa droga.. Żałosne..

lubię tak sobie posiedzieć z kubkiem gorącej herbaty i powspominać jak to byłam głupia, ile błędów popełniłam ale też ile zajebistych chwil i przypałów przeżyłam.

osobiście uważam, że narzekanie i smucenie się nie powinno wkraczać w moje życie. świat jest piękny, to tylko kwestia przyzwyczajenia.

Przede wszystkim jesteś człowiekiem stworzonym po to, by żyć, śmiać się, by kochać, by być dobrym. Tak naprawdę na tym świecie liczy się tylko to.

czasem, gdy patrzę w lustro nie widzę już tej samej wiecznie wesołej dziewczyny. zmieniłam się. a może tylko zajrzałam w prawdziwy świat?

Wszystko jest takie same, to samo słońce codziennie wschodzi, budzi mnie ta sama melodia, spotykam tych samych ludzi. Tylko nic już nie będzie takie jak kiedyś, bo ja nie jestem już taka sama.

ukrywam prawdę w sobie zabijając się dzień po dniu. dlaczego? czy to w czymś pomoże? jaki ma w sobie samozniszczenie? wciąż zadaję pytania, na które nie znam odpowiedzi...

Ludzka natura najbardziej kurewska ze wszystkich.

Zastanawiam się czy to wszystko miało dla Ciebie jakieś znaczenie.

' nie wiem już kogo mam prosić o odrobinę siły do stawiania kroków. Ale proszę kogokolwiek, proszę o trochę siły, o pozbycie się tej kurewskiej bezsilności, niemocy, braku jebanej siły do wstawania do szkoły, do malowania się, picia porannej kawy i pierwszego porannego papierosa. Do porannego długiego i zimnego spaceru na pkp, by dostać się do szkoły, do siedzenia w niej przez jebane 7 godzin. Do powrotu do pustego domu. Do zadręczania się wszystkim, do brania wszystkiego zbyt na poważnie. Do jego braku. Do niewidzenia jego czekoladowego wzroku. Do bycia silną, piękną i kochaną. Proszę o odrobinkę tylko, naprawdę o odrobinkę siły do życia. Bo już totalnie jej nie mam. ' 

Ciekawe do kogo przyjdzie, jak Ona go kopnie w dupę

- Ja go na pewno nie przyjmę