455..

weekend przeminął stanowczo za szybko.

powiadają że ludzie po podstawówce się rozchodzą. gówno prawda. jesteśmy żywym dowodem że mimo tylu lat, wątpliwej komunikacji na trasie bydgoszcz - warszawa, ogromnych zmian w życiu, wciąż jesteśmy wszystkie.

i za każdym razem gdy jesteśmy we cztery, jest tak jakby nic się nigdy nie zmieniło.

jakby jedna z nas nigdy nie wyjechała.

jakbyśmy wciąż siedziały na murku na skwerze odpisując matmę rano.

chodziłły do witosa na huśtawki

robiły zakupy w biedrze kupując top chipsy, colę oryginal

grały w piłkę na poloni przeciskając się przez kraty na stadionie

i milion innych rzeczy które dawniej robiłyśmy.

tym razem nie obyło się bez miliona schematów

"nie nadajesz się na ochroniarza", "dlaczego wciąganie odbyty?", torebka = matka, "muszę to zbadać, ale je odnajdę!"

40 minutowe czekanie bo mili panowie użyczali latarek, 40 minutowe gadanie o religii

i wieeele więcej.

"muszę znaleźć dziecko, ubrać w strój wojskowy i zabrać na cmentarz"

"to może jeszcze trumienkę dorzuć"?

tak bardzo JPW <3

+ "NIE POTRZEBAAA! NIE POTRZEBAA!"