Camino - O Cebeiro

Droga życia - Camino - pod koniec maja ruszyłem z Leonu w kierunku Santiago de Compostela. Po przejściu 300 km. osiągnąłem cel - Grób św. Jakuba. Po drodze nie tylko kontemplowałem uroki hiszpańskiej prowincji ale może przede wszystkim, spotykałem ciekawych ludzi. Każdy z nich to osobna historia. Z tych pojedyńczych historii tworzy się mozaika ludzkich egzystencji. Wielu idzie dla samego przejścia, inni zaś doświadczają cudu camino. Drogi, która ich zmienia. 

W końcu powróciły caminowe piękne widoki. Dzisiaj wchodzimy stromo pod górę jedną z najpiękniejszych tras na camino. Jest ciężko, bo oprócz ostrego podejścia w górę, ciąży na plecach plecak. Czuje, że wysida mi ścięgno ale to nic, piękne widoki rozweselają moją duszę. 

W codziennym pędzie życia zapomina człowiek o zwykłych małych rzeczach. Nie ma czasu na zatrzymanie się , pokontemplowanie przyrody. Na Camino pierwsze trzy dni żyłem życiem "strego" człowieka. Wszystko wymierzone i rozpisane. Każdy krok przemyślany ale to tylko te pierwsze dni. Trzeciego dnia zostawiłem stare myślenie. Cieszyłem się każdą chwilą dnia, każdym napotkanym człowiekiem, każdym zwierzęciem i kwiatkiem. Życie jest piękne gdy się nie spieszymy. Codzienność oraz wyścig "szczurów" zabija nas. Dlatego już marze o następnym Camino. 

Chaty celtyckie w O Cebeiro, Hiszpania.

czerwiec, 2015