' olejmy wszytko liczy się tylko to co teraz, ty jesteś blisko więc mogę nawet dziś umierać '

Nie lubię obnosić się z uczuciami. Obnażając emocje czuję nagość spowijającą każdy zakontek mojego ciała. Czuję jak sfery intymne zostają w brutalny sposób obnażone, coś co powinno być tylko moje zostaje udostępnione do oglądu całemu otoczeniu. Uczucia są tylko moje, to jedyna żecz którą według własnych upodobań nie muszę się dzielić. Smutek, gniew, irytacja, a awet radość nie do opanowania to coś co sprawia, że moje życie jest tylko i wyłącznie moje. Niczyje inne. Ale nie jestem robotem zaprogramowanym na tryb 'nic nie mów'. Czasami ściany muru pękają, a narastające emocje pękają. Potrzeba czasu, żeby wszystko powróciło do stanu wcześniejszego.. potrzeba czasu, żeby emocje wróciły na swoje miejsce. Nie umiem tak pięknie pisać o uczuciach, nie umiem nawet tak pięknie ich nazywać, żeby ludzkie oko na dłuższy czas zatopiło się w uroku rozsiewanym przez nie. Jestem bezpośrednia, to dlaczego tak wiele trudności sprawia mi wypowiedzenie paru prostych zdań?

http://ilrap.odpowie.pl

btw.

ja też mam czasami dosyć.