.

Wiem. Nie było mnie tu dośc długo. Może to przez to, że nie miałam ochoty na nic przez ostatnie dni. Może dlatego, ze nie mam czasu na nic. Nie mam humoru, nie mam siły. Coś sie ostatnio ze mną dzieje. Mimo tego, że mam wookół siebie tylu wspaniałych ludzi, czuje, że wciąż mi czegoś brakuje. Czegos co mi z dnia na dzień co raz bardziej brakuje. Najgorsze jest to, że nie mam pojęcia o co chodzi. Przez tą całą sytuację, pogorszyły mi się konatakty z mamą, kumplami, a nawet z chłopakiem nie jest już tak kolorowo jak było dokładnie 3 tygodnie temu !

Teraz co raz to częściej siadam wieczorami na łóżku, przykrywam się cieplutkim kocem, w ręce trzymam kakao i puszczam jakieś smętne piosenki i moje oczy zamieniają się w szkliste..to wszystko zaczyna mnie powoli przerastać. W dzień jestem uśmiechniętą, pełną energi siedemnasto letnią dziewczynką. U której uśmiech nie znika. Ale wieczory to koszmar. Niby wszyscy uważacie, że mam cudonwe życie. Ale tak nie jest. W wewnątrz coś mnie rozrywa. Nie wiem co, ale wiem to, ze długo tak nie wytrzymam. MUSZĘ COŚ ZMIENIĆ. tak, muszę. najlepiej siebie. Złagodzić wszystie napięte linie pomiędzy mną, a innymi. nie rozwiązywać problemów duzą ilością %. przemyśleć wszystko.

Jednak nie jest to łatwe, na jakie się wydaję. musze być silna i nie dac zwyciężyc to co mnie rozbija na kilkaset kawałków.

Dzisiaj dobijająca pogoda idealnie pasuję do mojego stanu. Więc dzisiaj znów czeka mnie piekne pare godzin leząc w łóżku i rozpamiętywać te

szczęśliwe dni. W tym układając plan na zmiane samej siebie. Odezwe się jak już wszystko będzie okej. w tym czasie idę się grzać pod koc.